Δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία να μιλάμε όλοι για την ακριβή σημασία του μνημονίου ή για το τι άρθρα περιλαμβάνει το μεσοπρόθεσμο, ή για άλλους περίεργους αριθμούς. Εγώ απλά θα ήθελα να μεταφέρω τα αισθήματα όλων αυτών που βρίσκονται στην πλατεία εδώ και 20 plus μέρες.
Άλλοι έχουν παρατήσει τις δουλειές τους, οι δουλειές έχουν παρατήσει άλλους και όμως κάθε μέρα ήμαστε εδώ ενωμένοι και οι δύο και συμπάσχουμε για τον διπλανό μας. Όλοι υπό την σκέπη του μνημονίου και με ότι αυτό συνοδεύετε , έχουμε ο κάθε ένας το δικό του Γολγοθά.
Κάποιοι άνθρωποι αυτές τις μέρες έμαθαν πράγματα που είτε είχαν ξεχάσει από τον καιρό τις μεταπολίτευσης είτε που τα γνωρίζουν για πρώτη φορά. Μαζί βρεθήκαμε για να πολεμήσουμε τον κοινό εχθρό, που μας παρουσιάζετε σαν ένας κοινός, αθώος και έντιμος πολίτης, που μας ζητά τη συναίνεση μας και την υποστήριξη μας, για να κάνουμε τι όμως; Απλά να «αυτοκτονήσουμε»; Και όμως κάποιοι, χιλιάδες βασικά έχουν κλείσει τα αυτιά τους, όπως και ο Οδυσσέας στης σειρήνες και δεν πιστεύουν πια, δεν θέλουν να πιστέψουν και να πουλήσουν τους εαυτούς τους.
Αυτοί είμαστε εμείς, οι Αγανακτισμένοι. Άνθρωποι απλοί, που πολεμάνε καθημερινά, για τον πλησίον τους αλλά και με τον πλησίον τους. Αυτή τη στιγμή, όλοι εσείς που μας ακούτε ή μας διαβάζετε, ή κάτι ακούτε να λένε άλλοι για εμάς, άνεργοι ή μελλοντικά άνεργοι σας προσκαλούμε, ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Για όλους ισχύει το «εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που είμαι θα έρθεις» μην ακούτε τις υποσχέσεις τους, μας κορόιδεψαν και θα το ξανακάνουν, απλά για ένα κομμάτι «ψωμί». Με λένε Γιάννη, δουλεύω προς το παρόν ως αναπληρωτής καθηγητής. Παλεύω για το μέλλον μου και το μέλλον του συμπολίτη μου.
ΕΧΩ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΕΙ. ΔΕΝ ΖΗΤΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΖΗΤΩ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥΣ.
Άλλοι έχουν παρατήσει τις δουλειές τους, οι δουλειές έχουν παρατήσει άλλους και όμως κάθε μέρα ήμαστε εδώ ενωμένοι και οι δύο και συμπάσχουμε για τον διπλανό μας. Όλοι υπό την σκέπη του μνημονίου και με ότι αυτό συνοδεύετε , έχουμε ο κάθε ένας το δικό του Γολγοθά.
Κάποιοι άνθρωποι αυτές τις μέρες έμαθαν πράγματα που είτε είχαν ξεχάσει από τον καιρό τις μεταπολίτευσης είτε που τα γνωρίζουν για πρώτη φορά. Μαζί βρεθήκαμε για να πολεμήσουμε τον κοινό εχθρό, που μας παρουσιάζετε σαν ένας κοινός, αθώος και έντιμος πολίτης, που μας ζητά τη συναίνεση μας και την υποστήριξη μας, για να κάνουμε τι όμως; Απλά να «αυτοκτονήσουμε»; Και όμως κάποιοι, χιλιάδες βασικά έχουν κλείσει τα αυτιά τους, όπως και ο Οδυσσέας στης σειρήνες και δεν πιστεύουν πια, δεν θέλουν να πιστέψουν και να πουλήσουν τους εαυτούς τους.
Αυτοί είμαστε εμείς, οι Αγανακτισμένοι. Άνθρωποι απλοί, που πολεμάνε καθημερινά, για τον πλησίον τους αλλά και με τον πλησίον τους. Αυτή τη στιγμή, όλοι εσείς που μας ακούτε ή μας διαβάζετε, ή κάτι ακούτε να λένε άλλοι για εμάς, άνεργοι ή μελλοντικά άνεργοι σας προσκαλούμε, ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Για όλους ισχύει το «εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που είμαι θα έρθεις» μην ακούτε τις υποσχέσεις τους, μας κορόιδεψαν και θα το ξανακάνουν, απλά για ένα κομμάτι «ψωμί». Με λένε Γιάννη, δουλεύω προς το παρόν ως αναπληρωτής καθηγητής. Παλεύω για το μέλλον μου και το μέλλον του συμπολίτη μου.
Και ναι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου